- sürgü kolu
- is.
Tüfeklerde fişek sürüp kovan boşaltan sürgünün elle tutulan kolu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sürgü kolu
Look at other dictionaries:
sürgü — is. 1) Kapının kapanması için arkasına yatay olarak yerleştirilen demir veya ağaç kol, tırkaz, sürme 2) Sürülmüş tarlayı bastırmak ve düzeltmek için kullanılan, taştan veya ağaç kütüğünden tarım aracı, tapan 3) Sıvayı bastırıp düzeltmek için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kol — is., anat. 1) İnsan vücudunda omuz başından parmak uçlarına kadar uzanan bölüm 2) Vücudunun bu bölümünü saran bölümü Kara yağız oğlan yalandan gözlerinin yaşını pembe mintanının kollarına siliyordu. O. C. Kaygılı 3) Makinelerde tutup çevirmeye,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sürgülü — sf. 1) Sürgü kolu olan Sürgülü kapı. Sürgülü pencere. 2) Sürgüsü itilmiş, sürgülenmiş olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
