- şerbetçi
- is.
1) Şerbet yapan veya satan kimse2) Şerbet satılan yerBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
şerbetçi otu — is., bit. b. Yaprakları karşılıklı, sapı sarılgan olan, çiçekleri yumurtamsı kozalaklara dönüşen ve kozalaklarından bira yapımında yararlanılan çok yıllık ve otsu bir bitki (Humulus lupulus) … Çağatay Osmanlı Sözlük
şerbet — ŞERBÉT, şerbeturi, s.n. Preparat alimentar făcut din sirop de zahăr bine legat şi frecat, colorat şi aromat cu diferite esenţe sau sucuri de fructe. – Din tc. şerbet. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 şerbét s. n., (sorturi) pl.… … Dicționar Român
bira — is., İt. birra Arpa ile şerbetçi otunun mayalandırılmasıyla yapılan bir içki, arpa suyu Onu iki bardak bira içmeye razı etmişti. R. N. Güntekin Birleşik Sözler bira bardağı birahane bira mayası … Çağatay Osmanlı Sözlük
kendirgiller — is., ç., bit. b. İki çeneklilerden, kendir, şerbetçi otu, Hint keneviri vb. bitkileri içine alan bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük
ot — is., bit. b. 1) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. A. Gündüz 2) sf. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle… … Çağatay Osmanlı Sözlük