- şuurlu
- sf.
Bilinçli
Şuurlu bir anlayışla olmaksızın, ben de ister istemez aynı havaya kapılmıştım.
- F. R. Atay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Şuurlu bir anlayışla olmaksızın, ben de ister istemez aynı havaya kapılmıştım.
- F. R. AtayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
şüurlu — sif. Şüuru olan, anlaqlı, dərrakəli, düşüncəli, fəhmli, qanacaqlı. Şüurlu tələbə. Şüurlu uşaq. – <Süleyman:> Xeyr, bəy, Əsgər çox gözəl oğlandır, çox ağıllı, yaraşıqlı və çox da şüurlu oğlandır. Ü. H.. // Şüurun inkişafı ilə, şüurla bağlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
züşüur — ə. şüurlu, düşüncəli, qanacaqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ZÎ-ŞUUR — şuurlu. şuur sâhibi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEN — (Bak: Ene) t. Psk: Şuurlu kişiliğimiz. Başlangıçta çocuğun benliği şuurlu değildir. Kendisini başkasından ayıramaz. Fakat canlı olarak ihtiyaç ve istekleri vardır. Benin bu şuursuz haline alt ben denir. Kendisi ile başkası arasındaki farkı… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ehtiras — is. <ər.> 1. Ağlın çətinliklə idarə edə bildiyi hiss. Ehtirasını saxlamaq. – <Xəlifə:> Səndə var coşqun ehtiras alovu; Yaxar atəşlərin sönük bir evi. H. C.. Sübhanverdizadə düşünür, getdikcə hərisliyi artır, gözlərində ehtiras… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüurlanmaq — f. Şüurlu olmaq, şüuru artmaq, daha şüurlu olmaq, ağıllanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilinçli — sf. 1) Bilinci olan 2) Kendi etkinliğinin farkında olan, şuurlu Böylece dizi, bir bilinçli giriş, bir bilinçli sonuç ile çerçevelenince elbette daha iyi anlaşılmış olur. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
mukavemet — is., Ar. muḳāvemet 1) Dayanma, karşı durma, karşı koyma, direnme, direniş, dayanırlık Şuurlu, realist ve uyanık bir mu kavemet cephesinin mevcudiyetine ne büyük ihtiyaç vardı S. Ayverdi 2) fiz. Direnç Birleşik Sözler mukavemet koşusu Atasözü,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
şuurlaşmak — nsz Şuurlu durumda olmak Bu hatıra ve tesirler arkadaşımın saf yüreğinden, yine safça yani şuurlaşmamış bir hâlde için için geçiyordu. O. C. Kaygılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
meş'ûr — (A.) [ رﻮﻌﺸﻡ ] bilinçli, şuurlu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü