- tabiilik
- is., -ği
Doğal olma durumu
İnsan sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı. Bu yapı, manzaranın tabiiliğini bozuyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İnsan sözünde ve davranışında tabiilikten ayrılmamalı. Bu yapı, manzaranın tabiiliğini bozuyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
doğallık — is., ğı Doğal olma durumu, tabiilik Onu kökenindeki doğallıktan uzaklaştıran etkenlerden sıyırmalı. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
ÜSLUB-U MÜCERRED — (Sade üslub) Bu üslupta tabiîlik, akıcılık, selâset, kısalık, mânâ ve maksada kifayet sıfatları vardır. Bu üslup, âlet ilimlerinde, ders kitablarında, konuşmalarda ve beşerî muamelelerde kullanılır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük