- taç yaprağı
- is., bit. b.
Tacı oluşturan yaprakçıklardan her biri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
taç yaprağı
Look at other dictionaries:
taç — 1. is., cı, Ar. tāc 1) Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık Tahtlar, taçlar artık tarihe karıştı. 2) Gelinlerin başlarına takılan süs 3) Genellikle göz düzeyinden yüksek mobilyaların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaprak — is., ğı, bit. b. 1) Bitkilerde solunum, karbon özümlenmesi, terleme vb. olayların oluştuğu, çoğu klorofilli, yeşil ve türlü biçimdeki bölümler Dökülmüş yapraklar, bozulmuş bağlar / Bülbülün konduğu dallar perişan. Karacaoğlan 2) bit. b. Sarma… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bayrak — is., ğı 1) Bir milletin, belli bir topluluğun veya bir kuruluşun simgesi olarak kullanılan, renk ve biçimle özelleştirilmiş, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş, sancak Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır / Toprak eğer uğrunda ölen varsa… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kavuzlular — is., ç., bit. b. Bir çeneklilerden, çiçeklerinde renkli taç yaprağı yerine kavuz denilen yeşil renkte yaprakçıklar bulunan bitki takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
taçlı — sf. 1) Tacı olan Bir orman melikesi gibi, tahta taçlı başı dimdik ... azametle tek başına orada dinleniyordu. R. H. Karay 2) bit. b. Taç yaprağı olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
taçsız — sf. 1) Tacı olmayan 2) bit. b. Taç yaprağı olmayan Birleşik Sözler taçsız kral … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapraklı — sf. Yaprağı olan Kış olmasına rağmen ağaçlar yemyeşil yapraklı ve çiçekliydi. R. H. Karay Birleşik Sözler yapraklı kara yosunları taç yapraklı ayrı çanak yapraklılar bitişik taç yapraklılar iğne yapraklılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
