- taçlı
- sf.
1) Tacı olan
Bir orman melikesi gibi, tahta taçlı başı dimdik ... azametle tek başına orada dinleniyordu.
- R. H. Karay2) bit. b. Taç yaprağı olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
taçlı
Look at other dictionaries:
cemaat — is., ti, din b., Ar. cemāˁat 1) Bir imama uyup namaz kılan kişiler 2) İnsan kalabalığı, topluluk Sonra, dağılmayan, etrafını saran cemaate dönüyor. T. Buğra 3) Bir dinden veya bir soydan olanların topluluğu Önde Rum patriği, arkada bütün… … Çağatay Osmanlı Sözlük
paftalı — sf. Paftası olan Bunlar genellikle taçlı, kenarları billur paftalı büyük aynalardır. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
tâcver — (A. F.) [ رﻮﺝﺎﺕ ] taçlı, taç sahibi, padişah … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mütətəvvic — ə. tac qoymuş; taclı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tacdar — f. taclı, tacı olan, taca malik olan; hökmdar padşah, hakim … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
buyunburan — yeşil ve kırmızıye mail taclı bir kuş; celad, kasab … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜTETEVVİC — (Tac. dan) Taç giymiş, taçlı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TACDAR — f. Taçlı. Taç giyen padişah. Hükümdar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
