- tavuklar
- is., ç., hay. b.
Tavuksular takımının bir alt takımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
baba yadigârı — sf. Babadan kalan, baba döneminde yapılmış, babanın hatırasını taşıyan Baba yadigârı kümesteki tavuklar yumurtlamışsa ıspanaklı iki yumurta pişirirdi. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
buzağı — is., hay. b. Yeni doğmuş, ana sütüyle beslenen sığır yavrusu Her tarafta buzağılar, köpekler ve tavuklar dolaşıyor. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
ibikli — sf. İbiği olan Ak, kırmızı ibikli cins tavuklar vardı gözünün önünde. O. Rifat … Çağatay Osmanlı Sözlük
sülüngiller — is., ç., hay. b. Omurgalı hayvanlardan kuşlar sınıfının, tavuksular ve tavuklar alt takımına giren geniş bir familyası, tavukgiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
DÜCÜC — (Decâc. C.) Tavuklar. Tavuk, horoz ve piliç cinsleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük