- tebaiyet
- is., esk., Ar. tebaˁiyyet
1) Kanun, buyruk vb.ne uyma2) Devlete veya güçlü kişiye bağlanma
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uyma — is. Uymak işi, intibak, riayet, tebaiyet, tevafuk Bu karşılaştıklarına uyma yeteneği, en çok kocasıyla ilişkilerinde görünüyordu. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük