- tebcil
- is., esk., Ar. tebcīl
Yüceltme, ululama
Onlar gürültülü tebcile, pohpoha, alayişe tenezzül etmezler.
- Ö. SeyfettinAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tebcil
Look at other dictionaries:
tebcîl — (A.) [ ﻞﻴﺠﺒﺕ ] ululama. ♦ tebcîl edilmek ululanmak. ♦ tebcîl etmek ululamak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TEBCİL — Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta zim etmek. Hürmetle hareket etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tebcil etmek — yüceltmek, ululamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
İBCAL — Büyük saygı, tâzim ve tekrim. (Bu mânâlarda kullanılırsa da tebcil şeklinde kullanılması doğrudur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
