- teferrüt
- is., -dü, esk., Ar. teferrud
1) Tek, yalnız olma, herkesten uzaklaşarak yalnız kalma2) Benzeri bulunmama, benzersiz olma, sivrilme
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayrılaşma — is. Ayrılaşmak işi, teferrüt … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayrılaşmak — nsz Benzerleri arasında ayrı bir yeri ve önemi olmak, teferrüt etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük