- tefessüh
- is., esk., Ar. tefessuḫ
1) Çürüme, bozulma, kokuşma2) mec. Kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulma, kokuşmaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tefessüh
Look at other dictionaries:
tefessüh — (A.) [ ﺦﺴﻔﺕ ] çürüme, çürüyerek dağılma. ♦ tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TEFESSUH — Fasih olma. Anlaşılması kolay olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEFESSÜH — Açılmak. Genişlemek. İnbisat bulmak. * Mecliste çekilip bir adama oturacak yer açmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tefessüh etmek — 1) çürümek, kokuşmak 2) mec. kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulmak, kokuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜTEFESSİH — (Tefessüh. den) Kokmuş, çürümüş, bozulmuş, tefessüh etmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
soysuzlaşmak — nsz 1) Biyolojik, toplumsal, doğal bozulmaya, dağılmaya uğramak, tefessüh etmek 2) Yaşama biçimi ve görevlerinde gerilemek, bozulmak, yozlaşmak, tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kokuşmak — nsz 1) Çürüyüp bozularak kötü bir koku çıkarmak, kokmak, taaffün etmek Çöpler kokuşmuş. 2) mec. Kişi, toplum vb. bozularak özelliğini yitirmek, tefessüh etmek 3) hlk. Koklaşmak Öpüşürken, kokuşurken çıkageldi kocası... M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
sasıma — is. Sasımak işi, tefessüh … Çağatay Osmanlı Sözlük
sasımak — nsz, hlk. Kokuşmak, tefessüh etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
SUKUT-U MUTLAK — Mânen iyice tefessüh etme, iyi hasletlerin tamamen kaybolması … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
