tembel

tembel
sf., Far. tenbel
1) İş görmeyi, çalışmayı sevmeyen, çaba göstermekten, sıkıntıdan kaçan (kimse), üşengeç

Tembeller ve işsizler daha çok yorulurlar.

- A. Ş. Hisar
2) tıp Fonksiyonunu yerine getirmede yavaşlık gösteren (organ)

Galiba karaciğeri de tembel.

- H. Taner
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • tembel — TEMBÉL, Ă, tembeli, e, adj. Nepăsător, indiferent; indolent, lăsător; tâmpit, idiot. – Din tc. tembel. Trimis de pan111, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  TEMBÉL adj. v. indiferent. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  tembél adj …   Dicționar Român

  • kafası tembel — sf. Alık, budala, basireti olmayan (kimse) Ben, dedim, senin gibi kafası tembel adam değilim. M. Ş. Esendal …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • sultani tembel — sf. Tembel, iş görmekten hoşlanmayan …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • uyuşuk — tembel …   Beypazari ağzindan sözcükler

  • işleyen demir pas tutmaz (veya ışıldar) — tembel tembel oturan kimse hantallaşır, iş yapma yeteneğini yitirir, çalışan kimse gittikçe açılır, daha yararlı işler yapar anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • TAHATTÜR — Tembel tembel yürümek …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • üstüne ölü toprağı serpilmiş gibi — tembel, uyuşuk, cansız, miskin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • irincek — tembel, kahil, ağır …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ermegil — tembel, eringen I, 42, 70, 138 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • HADIR — Tembel, uyuşuk, uyumu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”