- kafası tembel
- sf.
Alık, budala, basireti olmayan (kimse)
Ben, dedim, senin gibi kafası tembel adam değilim.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Ben, dedim, senin gibi kafası tembel adam değilim.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tembel — sf., Far. tenbel 1) İş görmeyi, çalışmayı sevmeyen, çaba göstermekten, sıkıntıdan kaçan (kimse), üşengeç Tembeller ve işsizler daha çok yorulurlar. A. Ş. Hisar 2) tıp Fonksiyonunu yerine getirmede yavaşlık gösteren (organ) Galiba karaciğeri de… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kafa — is., Ar. ḳafā 1) İnsan başı, ser 2) Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak vb. organların bulunduğu vücudun en ön bölümü 3) Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu 4) Mekanik bir bütünün parçası Distribütör… … Çağatay Osmanlı Sözlük