- tepkime
- is.
1) Tepkimek işi2) kim. Birbirini etkileyen maddeler arasında ortaya çıkan olay, reaksiyon, teamülBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tepkime
Look at other dictionaries:
zincirleme tepkime — is., kim. Birden fazla tepkimenin yarattığı durum … Çağatay Osmanlı Sözlük
denklem — is., mat. 1) İçinde yer alan bazı niceliklere ancak uygun bir değer verildiği zaman sağlanabilen eşitlik, muadele Bir denklemde küçük bir eksi artı yanlışı altüst eder eşitliği. N. Cumalı 2) kim. Bir yanında olaya giren çeşitli maddelerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hidroliz — is., fiz., Fr. hydrolyse Bir molekülün su etkisiyle ikiye ayrılmasını sağlayan tepkime … Çağatay Osmanlı Sözlük
ısıalan — sf., kim. Oluşumu sırasında ısı alan (birleşme, tepkime), endotermik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ısıveren — sf., kim. Isı açığa çıkaran, çevresine ısı salan (birleşme, tepkime), ekzotermik … Çağatay Osmanlı Sözlük
ışığa göçüm — is., bit. b. Bir hücrelilerde birdenbire aydınlanma sonucu görülen tepkime, fototaktizm, fototaksi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kondenseleşme — is., kim. Yapay reçinelerin oluşumunu ve değişimini sağlayan kimyasal tepkime … Çağatay Osmanlı Sözlük
reaksiyon — is., Fr. réaction 1) Tepki, aksülamel İçinden gelen reaksiyonu ifade ettiği için annesinin sözünü yarıda kesti. P. Safa 2) kim. Tepkime Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller reaksiyon göstermek … Çağatay Osmanlı Sözlük
reaktör — is., fiz., Fr. réacteur 1) Yakıt olarak çevre havayı kullanan ve pervanelerin yardımı olmaksızın doğrudan doğruya tepki ile çalışan, iki ucu açık boru biçiminde itici 2) Bir katalizör yardımıyla kimyasal tepkime yaparak üretim elde edilen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
teamül — is., Ar. teˁāmul 1) Bir yerde öteden beri olagelen davranış 2) kim., esk. Tepkime 3) esk. İş, davranış Birleşik Sözler teamül hukuku … Çağatay Osmanlı Sözlük
