- tevkil
- is., esk., Ar. tevkīl
Vekil etmeAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tevkil
Look at other dictionaries:
TEVKİL — Kendine birisini vekil etmek. Vekil tâyin etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tevkil — vekil olarak tayin edilmiş kimsenin, vekillik yetkisini bir başkasına devretmesi … Hukuk Sözlüğü
tevkil etmek — birini vekil etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tevkîf etmek — 1. durdurmak. 2. kapatmak. 3. tutuklamak. ♦ tevkîl etmek vekil bırakmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜVEKKİL — İşini başkasına tevkil edip o işte o kimseyi kendi yerine ikame eyleyen. Vekil tâyin eden. (Bak: Müekkil … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
