- tevlit
- is., -di, esk., Ar. tevlīd
1) Doğurma, doğurtma2) mec. Sebep olma, oluşturmaAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tevlit etmek — 1) doğurmak, doğurtmak 2) sebep olmak, oluşturmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
tevlit etmek — doğurmak … Hukuk Sözlüğü