- tevliyet
- is., esk., Ar. tevliyet
Vakıf mallarına bakma görevi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
TEVLİYET — Bir vakfın işlerine bakma vazifesi. Mütevellilik. * Yüz çevirme, yüz döndürme. * Fık: Sâhib olunan malı peşin değeri ile başkasına tevcih etme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tevliyet — vakfın işlerini yönetmek … Hukuk Sözlüğü
tevliyet davası — mütevellilik davası; vakfın işlerine bakma göreviyle ilgili dava … Hukuk Sözlüğü
meşruta tevliyet davası — vakfeden kişinin mütevelliği kime şart kıldığı yolundaki uyuşmazlıkla ilgili dava … Hukuk Sözlüğü