- tezyifkâr
- sf., esk., Ar. tezyīf + Far. -kār
Aşağılayıcı, adi, kötü, bayağı
Şimdi bana bu tezyifkâr türküyü söyleterek hıncını çıkartıyordu.
- R. H. Karay
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Şimdi bana bu tezyifkâr türküyü söyleterek hıncını çıkartıyordu.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.