tırnak

is., -ğı, anat.

1) İnsanda ve birçok omurgalı hayvanda parmak uçlarının dış bölümünü örten boynuzsu tabaka

Zarfın ucunu tırnağımla yırttım.

- A. Gündüz

2) Kanca gibi araçların kıvrık yeri

3) den. Gemi demirinin ucundaki yassı parça

4) Ciltçilikte tek yaprakları büküp cildi birleştirebilmek için bir yanında bırakılan şerit durumundaki kenar

5) Heykel dökümünde, kalıp parçalarının birleştirilmesinde kolaylık sağlamak amacı ile yapılan dişlerin her biri

6) müz. Kanun çalmakta kullanılan mızrap

7) Tenekecilerin delik açmak için kullandığı alet, keski

8) Tırnak işareti

Birleşik Sözler

- tırnak besleyicisi

- tırnak derisi

- tırnak işareti

- tırnak kemiği

- tırnak makası

- tırnak yeri

- badem tırnak

- tek tırnak işareti

- tepeden tırnağa

- ayna tırnağı

- domuztırnağı

- katırtırnağı

- keçitırnağı

- kurttırnağı

- şeytantırnağı

- şeytan tırnağı

- dişiyle tırnağıyla

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- tırnak göstermek

- tırnak kadar

- tırnak sürüştürmek

- tırnak takmak

- tırnağı olamamak

- tırnağına değmemek

- tırnaklarını sökmek