- titreşimli
- sf.
1) Titreşim yapan veya titreşim oluşturan2) dbl. ÖtümlüBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
titreşimli
Look at other dictionaries:
titreşimli ünsüz — is., dbl. Ötümlü ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ötümlü — sf., dbl. Ciğerlerden gelen havanın ses yolundaki sivrilmiş ve gerilmiş kapalı bir engele çarpmasıyla oluşan, titreşimli ses veren (ünsüz), titreşimli, sürekli, yumuşak, tonlu, sedalı Birleşik Sözler ötümlü ünsüz … Çağatay Osmanlı Sözlük
ötümlü ünsüz — is., dbl. Ciğerlerden gelen havanın ses yolundaki sivrilmiş ve gerilmiş kapalı bir engele çarpmasıyla oluşan, titreşimli ses veren ünsüz, titreşimli ünsüz, sürekli ünsüz, yumuşak ünsüz, tonlu ünsüz, sedalı ünsüz: b, c, d, g, ğ, j, ı, m, n, v, y,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ürpertili — sf. Titreşimli Gözleri pırıl pırıl, sesi ürpertili. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
vibrasyonlu — sf. Titreşimli … Çağatay Osmanlı Sözlük
