- toparlakça
- sf.
Toparlağa yakın bir biçimde olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
toparlakça
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
topaç — is., cı 1) Çevresine ip sarılıp birden bırakılarak veya kamçı ile vurularak döndürülen koni biçiminde ucu sivri oyuncak 2) Kurşun borunun ağzını genişletmekte kullanılan bir tür ağaç tıkaç 3) Kayık küreğinin toparlakça yeri 4) Toparlak sepet veya … Çağatay Osmanlı Sözlük
