- toplum
- is., top. b.
1) Aynı toprak parçası üzerinde bir arada yaşayan ve temel çıkarlarını sağlamak için iş birliği yapan insanların tümü, cemiyet
İlkel toplum.
2) ToplulukBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
toplum
Look at other dictionaries:
Toplum Postası — Newspaper was established in 1976 as a bi sheet newsletter and is now one of the most popularFact|date=July 2007 and widely readFact|date=July 2007 weekly Turkish language newspapers in London. The newspaper, which is written in both Turkish and… … Wikipedia
toplum dışı — sf. 1) Toplumun dışında kalan 2) is. Toplum kurallarına uymayan ve toplumun dışında kalan kimse O güzel kadın, bize toplum dışıların dramını yansıtmaktadır. S. İleri … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum bilimci — is., top. b. Toplum bilimi bilgini, içtimaiyatçı, sosyolog … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum bilimsel — sf., top. b. Toplum bilimiyle ilgili olan … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum bilimcilik — is., ği, top. b. İnsan hayatındaki bütün olayları yalnızca toplumsal yapı ve kuruluş biçimleriyle açıklama eğilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum bilimi — is., top. b. Toplumun oluşum, işleyiş ve gelişim yasalarını inceleyen bilim dalı, içtimaiyat, sosyoloji … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum dışılama — is. Aforoz … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum dışılamak — i Aforoz etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum felsefesi — is. Toplumcu görüşe dayalı düşünce ve değerlendirme … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum içincilik — is., ği, fel. İnsanın kendisini evrenin merkezi sayma görüşü … Çağatay Osmanlı Sözlük
