- bağrı yufka
- sf., hlk.
Yufka yürekli
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yufka — is. 1) Oklava ile açılan ince, yuvarlak hamur yaprağı 2) Sacda pişen bir ekmek türü 3) sf., mec. İnce ve çabuk kırılır, dayanıksız Bu kapak pek yufka bir şey. Birleşik Sözler yufka ekmeği yufka kebabı yufka yürekli arkası yufka … Çağatay Osmanlı Sözlük
yufka yürekli — sf. Kötü olaylardan çok çabuk etkilenen, üzülen, bağrı yufka Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz. N. Atsız … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağır — is., ğrı 1) Göğüs Yakup, ceketini, mintanını, içliğini çıkarmış, bağrını yağmura vermiş, bir heykel gibi sessiz ve kımıldamadan duruyor. T. Buğra 2) Ok yayı ve dağda orta bölüm 3) anat. Ciğer, bağırsak vb. vücut boşluklarında bulunan organların… … Çağatay Osmanlı Sözlük