- tutarga
- is., hlk.
Sara
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sara — is., tıp, Ar. ṣarˁa Zaman zaman kendini kaybederek olduğu yere düşme, vücutta şiddetli çırpınmalar ve ağız köpürmesi ile ortaya çıkan bir sinir hastalığı, epilepsi, tutarak, tutarık, tutarga, yilbik … Çağatay Osmanlı Sözlük
bəlgə — is. etnoqr. 1. El arasında evlənən oğlan tərəfindən qız evinə göndərilən birinci nişan – üzük və örpək. 2. məh. Əkin yerlərinin hüdudunu göstərən nişan, mərz. 3. məc. Bəhanə, səbəb, dəlil, tutarğa. Əlində bəlgə etmək. 4. məh. Vuruşma zamanı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti