- uyuntu
- sf., hlk.
Uyuşuk, tembel, miskin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
uyuntu — mızmız … Beypazari ağzindan sözcükler
uyuşuk — sf., ğu 1) Duymaz ve hareket edemez duruma gelmiş, uyuşmuş Terli, sıcak, uyuşuk vücudu, yatağın çukuruna yapışmış, kımıldayamıyor bile. P. Safa 2) mec. Gevşek, tembel, sünepe, uyuntu … Çağatay Osmanlı Sözlük
turbı — yardımcı, yaver, uyuntu; tosun I, 415 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini