- üflemeli
- sf.
Üflenerek çalınan (çalgı)Birleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üflemeli çalgılar — is., ç., müz. Üflemeli sazlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
üflemeli sazlar — is., ç., müz. Üflenerek seslendirilen müzik araçları, üflemeli çalgılar … Çağatay Osmanlı Sözlük
Saz — Die türkische Langhals Bağlama Eine türkische Kurzhals Bağlama … Deutsch Wikipedia
armoni orkestrası — is., müz. Yalnız üflemeli çalgılardan oluşan orkestra … Çağatay Osmanlı Sözlük
bando — is., müz., İt. bando 1) Türlü üflemeli ve vurgulu çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde kullanılan mızıkacılar topluluğu veya takımı, mızıka Tepebaşı bahçesindeki bando da Tuna Dalgası nı çalıyordu. O. C. Kaygılı 2) mec. Takım,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalgı — is. 1) Müzik aleti, çalgı aleti, enstrüman 2) Çalgı çalma, müzik Sokağın dibinde çalgı sesleri işiterek birkaç adım ilerledi. P. Safa 3) Müzik topluluğu Çalgı, yerine geçmiş oturmuştu. E. E. Talu Birleşik Sözler çalgı aleti çalgı çağanak… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dilcik — is., ği, bit. b. 1) Buğdaygillerde, yaprak ayası ile yaprak kınının birbirinden ayrıldığı yerde bulunan sivri uçlu, küçük, saydam çıkıntı 2) müz. Üflemeli çalgılarda, org borularında kamış, tahta veya metalden yassı parça 3) hay. b. Böceklerin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
fagot — is., müz., Fr. fagot Tahtadan parçaları uç uca takılı, uzun bir boru biçiminde, perdeli bir üflemeli çalgı … Çağatay Osmanlı Sözlük
fanfar — is., müz., Fr. fanfare 1) Bakır üflemeli çalgılardan oluşan orkestra 2) Bu orkestranın çaldığı tartımlı ve canlı parça … Çağatay Osmanlı Sözlük