- ünsüz düşmesi
- is., dbl.
Kaynaşma sırasında ekte veya kelimede bulunan ünsüzlerin birinin düşmesi: Alçak-cık \> alçacık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ünsüz — sf. 1) Ünü olmayan, gösterişsiz, şöhretsiz 2) is., dbl. Ses yolunda bir engele çarparak çıkan ses, sessiz, sessiz harf, konson, konsonant Birleşik Sözler ünsüz benzeşmesi ünsüz düşmesi ünsüz göçüşmesi ünsüz ikizleşmesi ünsüz tekleşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ünsüz tekleşmesi — is., dbl. Bir kelimenin içindeki çift ünsüzden birinin düşmesi, tekleşme: kassap > kasap, sarraç > saraç vb … Çağatay Osmanlı Sözlük
düşme — is. Düşmek işi Birleşik Sözler elden düşme kümeden düşme ligden düşme orta hece düşmesi ses düşmesi ünlü düşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük