- üşengen
- sf.
Üşengeç
Eniştem de üşengen bir adamdır, rahatı kaçar diye üstüne düşmedi.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üşengen
Look at other dictionaries:
rahat — is., Ar. rāḥat 1) İnsanda üzüntü, sıkıntı, tedirginlik olmama durumu, huzur Eniştem de üşengen bir adamdır, rahatı kaçar diye üstüne düşmedi. M. Ş. Esendal 2) sf. Üzüntü, sıkıntı ve tedirginliği olmayan Ben o kadar rahatım, öyle okşayıcı, huzur… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşengeç — sf., ci Çok üşenen, tembel, üşengen … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşengenlik — is., ği Üşengen olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
