- üşengeç
- sf., -ci
Çok üşenen, tembel, üşengen
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
üşengeç
Look at other dictionaries:
MUTAZACCI' — Üşengeç, tenbel … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nanemolla — sf., alay 1) Güçsüz, dayanıksız (kimse) 2) Çok sık hastalanan, sağlıksız (kimse) Nanemollalar gibi boyuna hastalık derken, derdi nedir diye içine vesvese girecek... S. M. Alus 3) İşten kaçınan, üşengeç … Çağatay Osmanlı Sözlük
tembel — sf., Far. tenbel 1) İş görmeyi, çalışmayı sevmeyen, çaba göstermekten, sıkıntıdan kaçan (kimse), üşengeç Tembeller ve işsizler daha çok yorulurlar. A. Ş. Hisar 2) tıp Fonksiyonunu yerine getirmede yavaşlık gösteren (organ) Galiba karaciğeri de… … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşengeçlik — is., ği Üşengeç olma durumu, tekâsül Üşengeçlikten o yargıyı kabullenen bir iki kişi de bu sloganı yineleyince bu kamuoyunun yargısı sayılır. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
üşengen — sf. Üşengeç Eniştem de üşengen bir adamdır, rahatı kaçar diye üstüne düşmedi. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
anasından doğduğuna bin pişman — 1) çok tembel, üşengeç 2) canından bezmiş … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜSEYYEB — (Seyb. den) Tenbel, uyuşuk, üşengeç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTEKÂHİL — Tembel, üşengeç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENBEL — (Tembel) f. Üşenen, üşengeç. * İşte ağır, davranan ağır yürüyen, ağır hareketli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
