- vicdanlı
- sf.
Vicdanı olan, insaflı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vicdanlı
Look at other dictionaries:
vicdanlı — sif. Vicdanı olan, öz iş və hərəkəti üçün mənəvi məsuliyyət hiss edən; ürəyindəki təmiz hiss qüvvətli olan; insaflı. Həyat vicdanlı və namuslu adamı mübarizlər cərgəsinə çıxarmışdır. S. Rəh … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düz — 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə gəzə; Səhər hindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imanlı — sf. 1) İmanı olan, inançlı, mutekit 2) mec. İnsaflı, vicdanlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
insaflı — sf. İnsafı olan, acıyarak hakkını vererek davranan, vicdanlı, imanlı Basitlik, aleladelik derken belki de biraz insaflı davranıyorum. O. V. Kanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
vicdanpəsənd — ə. və f. vicdanlı, insaflı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
allah — is. <ər.> 1. Bütün kainatın yeganə yaradıcısı və idarə edəni; Yaradan, Tanrı, Rəbb. Lap qabaqlar Allahdan başqa heç kim yox imiş. . (Əsatir). Allahın qəzəbi tutur, Adəmlə Həvvanı cənnətdən qovur. . (Əfsanə). Qorqmazam bu dünyada heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halal — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən (haram əksi). // köhn. Kəbinli, nikahlı; qanuni. Əsmər yenə şəriətin hökmüncə <Məmmədbağırın> halal arvadı olub qalırdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insan — is. <ər.> 1. Adam, bəşər. Ey mələksima ki səndən özgə heyrandır sana; Həq bilir, insan deməz, hər kim ki insandır, sana. F.. Ancaq onu da bilməmiş deyilsən ki, insan mələk deyil. M. Hüs.. İnsan özü qocalsa da; Ürəyi yüz yaşında da… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
namuslu — sif. Abırlı, ismətli, əxlaqlı, qeyrətli, mənəviyyatca təmiz. <Anaxanım> namuslu və çalışqan bir qadın idi. A. Ş.. <Dürrə> bilirdi ki, adaxlısı təmiz və namuslu adamdır. S. Vəliyev. // Təmiz, vicdanlı, düz. Namuslu adam. – Məşədi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
