- vicdansız
- sf.
Vicdanı olmayan, insafsız
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
vicdansız
Look at other dictionaries:
vicdansız — sif. Vicdanı olmayan, öz hərəkəti üçün cəmiyyət qarşısında mənəvi məsuliyyət hiss etməyən, ürək hissi təmiz olmayan; insafsız. Vicdansız adam. Vicdansız hərəkət. – <Sara:> Əbdül adi bir nökər isə də, sizin kimi vicdansız deyil. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insafsızlıq — is. Rəhmsizlik, mürüvvətsizlik; zalımlıq, qəddarlıq. // Vicdansızlıq, ədalətsizlik, haqsızlıq; vicdansız, haqsız hərəkət. İnsafsızlıq etmək – ədalətsiz, vicdansız hərəkət etmək, haqsızlıq etmək. Veys haqqında insafsızlıq etdiyi başqa bir tərəfdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
allahsız — sf. Acımasız, insafsız, vicdansız … Çağatay Osmanlı Sözlük
allahsızlık — is., ğı Acımasız olma, insafsız olma, vicdansız olma … Çağatay Osmanlı Sözlük
insafsız — sf. İnsafı olmayan, vicdansız, imansız Dünyanın en insafsız elleri sanki beni kırbaçlarla, sopalarla dövdüler. H. C. Yalçın … Çağatay Osmanlı Sözlük
vicdansızca — zf. Vicdansız bir biçimde … Çağatay Osmanlı Sözlük
vicdansızlık — is., ğı 1) Vicdansız olma durumu 2) Vicdansızca davranış … Çağatay Osmanlı Sözlük
bidiyanət — f. və ə. 1) dinsiz, imansız, etiqadsız; 2) vicdansız; 3) abırsız, şərəfsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
insafsız — sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E. Sultanov. İnsafsız, avam bir adam olan əmim arvadı iri mis səhəngi çiynimə verib səhərdən axşama qədər mənə ayaqyalın, başıaçıq su daşıtdırardı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaniyyətsiz — sif. İnsaniyyəti, insanlığı olmayan, insanlıq sifət və fəzilətlərindən məhrum; mürüvvətsiz, vicdansız. İnsaniyyətsiz adamdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
