vuruşma

vuruşma
is.
Vuruşmak işi

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • vuruşma — 1. is. Döyüş, çarpışma, dava, savaş, savaşma. Fəxrəddinlə turanlıların vuruşmaları bir saatdan artıq çəkdi. M. S. O.. Vuruşa zamanı hər iki tərəf böyük tələfat vermiş(di). A. Ş.. Bu vuruşmalarda ən çox əzab əziyyət çəkən, ölən zəhmətkeş adamlar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çalışıb-vuruşma — «Çalışıb vuruşmaq», «çalışıb çapalamaq» dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • HİYAC — Vuruşma, kıtal. * Müteheyyiç olmak. Muztarib olmak. * Otun kuruması …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • TESADÜM — Vuruşma. Şiddetle çarpışma …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • mübarizə — is. <ər.> 1. Bir birinə zidd ictimai qrupların, əqidələrin, mənafelərin və s. nin üstünlük, hakim mövqe tutmaq uğrunda bir biri ilə fəal toqquşması. Dilsiz, sağır göylərə dirək oldu haqq səsi; Başlandı bu ölkənin meydan mübarizəsi. B. V..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mücahidə — ə. 1) çalışma, səy etmə; 2) din yolunda vuruşma; 3) azadlıq uğrunda vuruşma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qırğın — is. 1. Heyvanların, mal qaranın, ev quşlarının kütləvi surətdə qırılıb tələf olmasına səbəb olan yoluxucu xəstəlik. Heyvanlara qırğın düşmək. 2. Böyük insan tələfatı; bu cür tələfata səbəb olan qanlı vuruşma, müharibə; birbirini qırma. İkinci… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əlbəyaxa — 1. is. Şiddətli dava, vuruşma; mübarizə. <Kərim> bilirdi ki, əlbəyaxa vaxtı dəmadəm yaxınlaşır. S. R.. Mən bu qara xəyallarla əlbəyaxa ikən, birdən, deyəsən, gözümə bir işıltı dəydi, yox oldu, yenə göründü. M. Rz.. Əlbəyaxa olmaq – bərk… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çatışma — is. 1) Çatışmak işi Döndüğü zaman hoş olmayan çatışmalar olabilmesi ihtimali evde felaket bekleyen bir gerginlik yaratmıştı. H. E. Adıvar 2) Silahlı büyük kavga, arbede On beş dakika süren bir çatışma olmuştur. 3) ask. Savaş maksadıyla düşmana… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • düello — is., İt. duello 1) İki kişi arasında, tanıklar önünde yapılan silahlı vuruşma 2) İki kişi arasında tanıklar önünde yapılan sözlü atışma 3) mec. İki siyasi, ekonomik güç arasındaki çatışma Birleşik Sözler söz düellosu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”