Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı.
Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler.
- F. R. AtayYerliler bize yaban derler ve aramıza katılmazlardı.
- F. R. AtayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yaban — infobox Book | name = Stranger title orig = Yaban translator = image caption = author = Yakup Kadri Karaosmanoğlu illustrator = cover artist = country = Turkey language = Turkish series = genre = publisher = release date = 1932 english release… … Wikipedia
yaban arısı — is., hay. b. Zar kanatlıların yaban arısıgiller familyasından, arıya benzeyen, iğneli bir böcek, sarıca (Vespa vulgaris) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban arısıgiller — is., ç., hay. b. Toplu olarak yaşayan iğneli yaban arıları familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban eşeği — is., hay. b. Atgillerden, Hazar Denizi dolaylarında yaşayan, eşeğe çok benzeyen yaban hayvanı (Equus onager) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban — is. <fars.> Çöl, biyaban, insan yaşamayan yer. . . Yabana hürən köpəklərin xırxırı, hürüşü kəsmə kəsmə eşidilirdi. S. M. Q.. ◊ Ağzını yabana qoymaq – boş boş, hərzəhərzə danışmaq, ağzına gələni danışmaq. Sözüm yabana – söhbət əsnasında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaban — biyaban, taşra, harc, sahra, yat adam, hamun; yogan aş … Çağatay Osmanlı Sözlük
YABAN — f. Çöl, sahra … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yaban — uzak, yabancı … Beypazari ağzindan sözcükler
yaban armudu — is., bit. b. Ahlat (I) … Çağatay Osmanlı Sözlük
yaban asması — is., bit. b. Akasma … Çağatay Osmanlı Sözlük
