- yaban fesleğeni
- is., bit. b.
Yer fesleğeni
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yaban — is., Far. yābān 1) İnsan yaşamayan ıssız yer 2) Issız yerde yaşayan veya yetişen canlı Yaban keçisi. Yaban kedisi. Yaban sarımsağı. 3) sf. Issız Yalnız, yaban ormanda yaşayan yerliler bu zehrin ilacını bilirler. F. R. Atay 4) hlk. Yabancı, el,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer fesleğeni — is., bit. b. Sütleğengillerden, otsu veya odunsu sürüngen gövdeli bitki, yaban fesleğeni (Mercurialis) … Çağatay Osmanlı Sözlük
fesleğen — is., bit. b., Rum. Ballıbabagillerden, Akdeniz ülkelerinde yetişen, yaprakları güzel kokulu, beyaz veya pembe çiçekli, bir yıllık ve otsu bir süs bitkisi, reyhan (Ocimum basilicum) Birleşik Sözler yaban fesleğeni yer fesleğeni … Çağatay Osmanlı Sözlük