yalancı

yalancı
is.
1) Yalan söylemeyi huy edinmiş olan kimse
2) sf. Gerçek olmayan, gerçeğe benzetilmiş

Fakat ben bu yalancı neşeye inanıyordum.

- R. N. Güntekin
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • yalançı — 1. is. Yalan danışan adam, yalan danışmağı özünə adət etmiş adam. Yalançının biridir. Yalançının sözünə inanma. –Yalançının şahidi yanında olar. (Ata. sözü). Çünki o məlunların əxbarı əksər övqat nəticə bağışlayır, amma özləri yalançı və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yalancı dünya — is. Geçici, ölümlü hayat, bu dünya Yalancı dünyaya konup göçenler / Ne söylerler ne bir haber verirler. Yunus Emre …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı şahit — is., di Yalancı tanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı akasya — is., bit. b. Akasya …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı ayak — is., ğı, hay. b. Bir hücreli hayvanlarda hareket ve beslenmeye yarayan protoplazma uzantısı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı biber — is., bit. b. Akdeniz ülkelerinde süs ağacı olarak yetiştirilen, 5 10 m yüksekliğinde, kışın yaprak dökmeyen bir ağaççık (Schimus mollis) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı cep — is., bi Gizli cep …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı dolma — is. Biber, patlıcan, asma yaprağı gibi sebzelerle yapılan, kıymasız, zeytinyağlı dolma …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı meyve — is. Meyve görünümünde yapılmış süs eşyası …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • yalancı öd ağacı — is., bit. b. Kalembek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”