- yer çöküntüsü
- is., coğ.
Çöküntü hendeği
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çöküntü — is. 1) Çökme 2) Çöken şeylerin kalıntısı, enkaz 3) Suyun dibine çöken şeyler 4) Jeolojik bir olay sonunda oluşan toprak çöküklüğü 5) ekon. Gerileme, kriz, depresyon Dünya krizi, özellikle de afyon piyasasındaki çöküntü ondan da çok şey götürmüştü … Çağatay Osmanlı Sözlük
çöküntü hendeği — is., coğ. Yer kabuğunun birbirine paralel olarak uzanan kırıkları veya basamaklı kırık dizileri arasındaki çökmüş bölümü, yer çöküntüsü, graben … Çağatay Osmanlı Sözlük
mərcan — is. <ər.> 1. zool. Dənizin dibində qayalara yapışaraq dəstələr şəklində hərəkətsiz yaşayan dəniz heyvanı. Süngər, polip, mərcan və sair bu kimi heyvanlar bir yerə yapışaraq yaşayır. M. Qasımov. Mərcanlar Yer kürəsinin ən qədim heyvanlarıdır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti