- yer meşesi
- is., bit. b.
Kurtluca
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer meşesi
Look at other dictionaries:
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşe — is., bit. b., Far. bīşe 1) Kayıngillerden, üç yüz kadar türü arasında, kış yaz yapraklarını dökmeyenleri de bulunan, kerestesi dayanıklı bir orman ağacı (Quercus) 2) sf. Bu ağaçtan yapılmış olan Birleşik Sözler meşe kömürü meşe odunu meşe… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kurtluca — is., bit. b. 1) Ballıbabagillerden, tırmanıcı sarı çiçekleri olan, kokusu sarımsağı andıran, göl, akarsu kıyıları vb. nemli yerlerde yetişen bir bitki, meşecik, yer meşesi, yer palamudu, yer pelidi, su sarımsağı 2) Lohusa otu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
palamut — 1. is., du, hay. b., Rum. Uskumrugillerden, ortalama 1 veya 2 kg gelen, eti esmer, büyüklüğüne göre çingene palamudu, torik, sivri, altıparmak, piçuta adlarını alan, kılçıksız ve pulsuz bir balık, sivri (Pelamys sarda) Birleşik Sözler çingene… … Çağatay Osmanlı Sözlük
