- yerden bitme
- sf.
1) Kısa boylu, yerden yapma2) Türedi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yerden bitme
Look at other dictionaries:
bitme — is. Bitmek işi Birleşik Sözler yerden bitme … Çağatay Osmanlı Sözlük
yerden yapma — sf. Yerden bitme … Çağatay Osmanlı Sözlük
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük
türedi — sf. 1) Kendisinden umulmayan bir biçimde sivrilmiş ve hakkı olmayan bir duruma gelmiş (kimse), yerden bitme, zıpçıktı Attığı temeller üzerine ancak bir sonradan görme türedi evi kurulabilirdi. M. Ş. Esendal 2) Nereden geldiği, nasıl ortaya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
NEBT — Bitme, yerden çıkma. Meydana gelme. * Ot … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
