- yetingen
- sf.
Kanaatkâr
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kanaatkâr — sf., Ar. ḳanāˁat + Far. kār Azla yetinen, elindeki ile yetinen, kanık, kanaatli, yetingen … Çağatay Osmanlı Sözlük
yetingenlik — is., ği Yetingen olma durumu, kanaatkârlık … Çağatay Osmanlı Sözlük