- bant zımpara
- is.
Çekmeye dayanıklı, uzun kâğıt veya bezden üretilmiş, genellikle zımparalama makinelerinde kullanılan aşındırma gereci
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zımpara — is., jeol., Far. sunpāre Çok sert alümin billurları kapsayan ve aşındırıcı olarak kullanılan doğal kaya Birleşik Sözler zımpara kâğıdı zımpara taşı zımpara tozu bant zımpara disk zımpara … Çağatay Osmanlı Sözlük
bant — is., dı, Fr. bande 1) Yapılış özelliğine göre sarma, yapıştırma vb. işlerde kullanılan düz, ensiz, yassı bağ, şerit, izole bant 2) Yara üzerine yapıştırılan özel olarak hazırlanmış ilaçlı küçük şerit 3) Ses alma aygıtlarında seslerin kaydı için… … Çağatay Osmanlı Sözlük