- yırtıcılar
- is., ç., hay. b.
Örnek hayvanı kartal veya baykuş olan, pençeli, eğri gagalı, etobur kuşlar takımıBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yırtıcılar
Look at other dictionaries:
siba’ — ə. «səb’i» c. yırtıcılar, vəhşi heyvanlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəb(i)r — is. <fars.> Məməli heyvanların yırtıcılar dəstəsinə mənsub pələngəoxşar heyvan. Vəhşi heyvanlardan Lənkəran sahəsində bəbir və respublikamızın meşələrində çoxlu ayı, tülkü və Sibir samuru vardır. M. Qaşqay. Bəbri bəyan məc. – çox qoçaq, çox … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dələ — is. 1. zool. Yırtıcılar dəstəsindən xəzdərili məməli kiçik heyvan. Dələ dərisi. 2. Həmin heyvanın dərisi, xəzi. Boynu dələdən olan palto … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlincik — 1. is. Uşaq oyuncağı; kukla. Dizinin üstündəki gəlincik qəribə gəlincik idi. Ağarəhim ömründə belə gəlincik görməmişdi. İ. Məlikzadə. 2. is. zool. Məməlilər sinfinin yırtıcılar dəstəsindən balaca heyvan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yurdsuz — sif. Yurdu, evi, məskəni olmayan, evsiz eşiksiz, ev eşiyindən, yurdundan məhrum olmuş. Hələ də gəlib gedənə əl açan yetim uşaqlar və yurdsuz arvadların əlindən tərpənmək mümkün deyildi. M. İ.. // Vətənsiz. Vətən! Qoynunda bəslənmiş əməllər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
