- yiyici
- sf.
1) Yiyen
Et yiyici hayvanlar.
2) mec. Rüşvet alan (kimse), mürtekip3) hlk. Çok yiyen, oburBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yiyici
Look at other dictionaries:
hazır yiyici — is. Önceden kazanılmış varlığı harcayan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
hazır — sf., Ar. ḥāżir 1) Bir iş yapmak için gereken her şeyi tamamlamış olan, anık, amade, müheyya Ben hazırım, isterseniz gidelim. 2) Belli bir işe yarayacak, kullanılacak bir duruma getirilmiş Yemek hazır, buyurun. 3) Belirli bir biçimde yapılmış… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hazır yiyicilik — is., ği Hazır yiyici olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
mürtekip — sf., bi, esk., Ar. murtekib 1) Para, kazanç karşılığı olarak kötü, uygunsuz işler çeviren (kimse) 2) Yiyici … Çağatay Osmanlı Sözlük
yiyicilik — is., ği 1) Yiyici olma durumu, irtikâp 2) Yiyiciye yakışır davranış … Çağatay Osmanlı Sözlük
BELÛ — (Bel . den) Çok yiyici, obur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GÜSAR — f. Yiyen, yiyici. İçen, içici manalarına birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Gam güsar $ : Dert ortağı, arkada … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HOR — f. Kıymetsiz, ehemmiyetsiz. Adi. * Güneş, ışık, aydınlık. * Yiyen, yiyici anlamında olup, birleşik kelimeler yapılır. Meselâ: Miras hor $ : Miras yiyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
LEHUM — Obur, çok yiyici … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
RUZÎHÂR — f. Rızık yiyici. Canlı, mahlûk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
