- yönseme
- is., ruh b.
Belli bir amaca veya sonuca yönelen, faaliyete dönüşmeyen etki gücü, temayül
Günün belirli saatlerindeyse ezan sesi gizemci yönsemelere çağırıp durur.
- S. İleri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yönseme
Look at other dictionaries:
temayül — is., Ar. temāyul 1) Bir tarafa eğilme, meyletme Musiki ruhların en tabii temayülleri arasındadır. A. Ş. Hisar 2) ruh b. Yönseme 3) mec. Bir kimseye veya bir şeye ilgi duyma Yarının siyasetine yol açan fikirler, temayüller ilk önce bunlar arasında … Çağatay Osmanlı Sözlük
