- yumru kök
- is., bit. b.
Patates, pancar, yer elması gibi yumru biçiminde olan kök
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yumru — is. 1) Yuvarlak, şişkin şey Alnında bir yumru var. 2) Sap, kök veya dallarda bulunan, yedek besin taşıyan şişkin madde Patates nişastalı bir yumrudur. 3) sf. Şişkin, kabarık, yuvarlak biçimli Yumru yanaklı bir çocuk. 4) sf. Eğri büğrü, çarpık,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kök — 1. is., bit. b. 1) Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm 2) bit. b. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi 3) Bazı şeylerde dip bölüm Diş kökü. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yumru — 1. sif. Yuvarlaq, girdə, kürə, top şəklində. Yumru güllə. Yumru daş. Yumru gilə. Yumru gavalı. – Torbanı boşaldanda içindən kağıza bükülmüş bir yumru şey çıxdı. S. S. A.. 2. sif. Dairəvi şəkildə olan; girdə. Nizami özünü düzəltdi, xırda və yumru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumrulaşmaq — f. 1. Getdikcə yumru şəkil almaq, yumru olmaq. 2. məc. Getdikcə yumru olmaq; kökəlmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumrulanmaq — f. 1. Yumru olmaq, yumru hala gəlmək; dəyirmilənmək, girdələnmək. 2. məc. Kökəlmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer elması — is., bit. b. 1) Birleşikgillerden, kök sapları yumru durumunda olan bir bitki (Helianthus tuberosus) 2) Bu bitkinin besin olarak yararlanılan kök sapı … Çağatay Osmanlı Sözlük
girdə — sif. 1. Dairəvi, dairə şəkilli. – Mən Əhmədə otağın qarşısındakı girdə mizin dövrəsində olan sandalyalardan birində əyləşməyi təklif etdim. T. Ş. S.. Ənqa quşunun iri girdə gözlərində bərkiyən damlalar ağırlaşanda quşun gözlərindən qopub üzüaşağı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumrusifət — sif. Sifəti yumru və kök olan; girdəsifət. Yumrusifət uşaq. – Kamerada iki nəfər də vardı. Biri qalınqaşlı, yumrusifət oğlandı. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yumruyanaq — sif. Yanaqları yumru və kök. Teybə . . yumruyanaq, qırmızısifət, düzqamətli, dolğunəndamlı, ucaboy, zəhmli baxışları ilə nə isə daima qorxu təlqin edən bir qadındı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti