- yüzbeyüz
- zf., T. yüz + Far. -be + T. yüz
Yüz yüze
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yüzbeyüz
Look at other dictionaries:
yüz — 1. is. 1) Başta, alın, göz, burun, ağız, yanak ve çenenin bulunduğu ön bölüm, sima, çehre, surat Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor. S. F. Abasıyanık 2) Yüzey, satıh Suyun yüzünde. 3) Kesici araçlarda ağız Bıçağın keskin yüzü. 4) Bir kumaşın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
