- yüzlü yüzlü
- zf.
Utanmadan, sıkılmadan, çekinmeden
Borcunu vermediği hâlde yüzlü yüzlü yine para istiyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Borcunu vermediği hâlde yüzlü yüzlü yine para istiyor.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yüzlü — sf. 1) Yüzü herhangi bir nitelikte olan Yanında ... kapkara yüzlü, bembeyaz dişli lakin çırılçıplak olmayan bir de zenci vardı. R. H. Karay 2) mec. Şımartılmış, yüz bulmuş (kimse) Birleşik Sözler yüzlü yüzlü beş yüzlü çatık yüzlü çok yüzlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
dört yüzlü — sf. 1) Dört yüzü olan, çok yüzlü 2) is., mat. Tabanı üçgen olan piramit … Çağatay Osmanlı Sözlük
duvar yüzlü — sf. Vurdumduymaz Bu tip duvar yüzlü politikacılar, üstelik pişkin pişkin sırıtmaktalar. Ne hesap veriyorlar ne de temize çıkıyorlar. A. Boysan … Çağatay Osmanlı Sözlük
iki yüzlü — sf. 1) İki tarafı olan İki yüzlü kumaş. 2) İki taraflı kullanılan … Çağatay Osmanlı Sözlük
nur yüzlü — sf. Saygı uyandıran, pak yüzlü (ihtiyar) … Çağatay Osmanlı Sözlük
beş yüzlü — is., geom. Beş yüzü olan cisim … Çağatay Osmanlı Sözlük
çatık yüzlü — sf. Yüzü asık olan, çatık çehreli, çatık suratlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
çok yüzlü — is., mat. Bütün yüzleri birer çokgen olan şekil … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğri yüzlü — sf. Asık suratlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
güler yüzlü — sf. Yakınlık gösteren, içten davranan … Çağatay Osmanlı Sözlük