- yüzsüzlük
- is., -ğü
Yüzsüz olma durumu, yüzsüzce davranış
Yüzsüzlüğün bu derecesine kimi kızıyor, kimi kahkahalarla gülüyordu.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yüzsüzlüğün bu derecesine kimi kızıyor, kimi kahkahalarla gülüyordu.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
HALÂA(T) — Yüzsüzlük, utanmazlık, hayâsızlık. * Kötülüğünden dolayı ailesi ve cemaatı kendisinden ayrılan kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
utanmazlık — is., ğı Utanmaz olma durumu, yüzsüzlük, arsızlık Hicap bir ayıp, utanmazlık, sıkılmazlık, yılışıklık bir meziyet oldu. B. Felek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ar ve hayâ perdesi yırtılmak — utanmamak, utanç duymamak, yüzsüzlük etmek Atalarımızın ar ve hayâ perdesi yırtılmak diye pek düşündürücü bir tabirleri vardır. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÎ-RUYÎ — f. Yüzsüzlük, edebsizlik, hayâsızlık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
PİŞANÎDÂR — f. Yüzsüzlük yaparak işini beceren. BİRLEŞİK KELİMELER YAPILIİyi şeyleri âdet edinmiş olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük