- zembil otu
- is., bit. b.
Buğdaygillerden, ayrık otuna benzeyen, çorak yerlerde yetişen bitki (Briza)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zembil — is., Ar. zinbīl Hasırdan örülmüş saplı torba Evin sabah alışverişini yapmış, elimde zembil, çarşıdan dönüyorum. N. Cumalı Birleşik Sözler zembil otu … Çağatay Osmanlı Sözlük
hasır otu — is., bit. b. Hasır otugillerden, bataklıklarda yetişen düz, ince uzun ve dayanıklı olan yaprakları kıtık yapmaya, hasır ve zembil örmeye yarayan bir saz, su kamışı, kofa, kiliz (Typha) … Çağatay Osmanlı Sözlük
ot — is., bit. b. 1) Toprak üstündeki bölümleri odunlaşmayıp yumuşak kalan, ilkbaharda bitip bir iki mevsim sonra kuruyan küçük bitkiler Etrafımızda uzun otlar, yalçın kayalar vardı. A. Gündüz 2) sf. Bu bitkilerle yapılmış veya bu bitkilerle… … Çağatay Osmanlı Sözlük