- ziyadar
- sf., esk., Ar. żiyāˀ + Far. -dār
Ziyalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ziyadar
Look at other dictionaries:
ziyadar — sif. <ər. ziya və fars. . . . dar> klas. İşıqlı, nurlu. Əsarət bərqi xurşidi ziyadarınla məhv oldu. M. H.. <Xarrat:> Bizim Fransada, məsələn, ev heyvanlarının cins və növünün yaxşılaşması üçün bir çox cəmiyyətlər təsis olunmuş . . və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ziyâdâr — (A. F.) [ رادﺎﻴﺽ ] aşıklı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ziyadar — ə. və f. nur saçan; işıqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ziyalı — sf. Işıklı, aydın, aydınlık, ziyadar … Çağatay Osmanlı Sözlük
havadar — 1. is. <ər. həva və fars. . . . dar> Birinin tərəfini saxlayan, ona tərəf çıxan, onu müdafiə edən; tərəfgir, tərəfkeş, tərəfdar. <Göyüş dayı:> Gəl oğul, gəl Məmməd, havadarım, gəl! Namusum, qeyrətim, etibarım gəl! Z. Xəlil. Müşavirədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parlaq — sif. 1. Parıldayan, işıq verən, işıldayan, işaran, parıltılı. Parlaq günəş. – Atabala . . parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar. M. C.. Parlaq günün şöləsində; Gah yüyürür, gah dururdu. N. R.. // İşıqlı, ziyadar. Ancaq sol tərəfdə vağzalın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iltirarğuci — parlayıcı, ziyadar, münevver … Çağatay Osmanlı Sözlük
işnar — parlak, ziyadar, münevver; yıldız böceyi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yarumak — mücella olmak, aydın olmak, yarutmak, ışıklandırmak, ziyadar eylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
DIRAHŞAN — f. Parlak. Parıldayan. Parlaklık. Münevver, ziyâdar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
