- eli mahkûm olmak
- mecbur durumda kalmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
eli mahkûm — sf. Mecbur Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller eli mahkûm olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahkûm — sf., huk., Ar. maḥkūm 1) Hükümlü Müebbet hapse mahkûm bir suçlu. 2) mec. Zorunda olan, mecbur Ben burada oturmaya mahkûmum. 3) mec. Kötü bir sonuca varması kaçınılmaz olan Birleşik Sözler eli mahkûm pranga mahkûmu Atasözü, Deyim ve Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
el — 1. is., anat. 1) Kolun bilekten parmak uçlarına kadar olan, tutmaya ve iş yapmaya yarayan bölümü El var, titrer durur, el var yumuk yumuk / El var pençe olmuş, el var yumruk. Z. O. Saba 2) Sahiplik, mülkiyet Elden çıkarmak. Elimdeki bütün parayı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
hâkim — sf., Ar. ḥākim 1) Egemenliğini yürüten, buyruğunu yürüten, sözünü geçiren, egemen Arkasında yavaş fakat çok hâkim bir ses işitmişti. A. Gündüz 2) Başta gelen, başta olan, baskın çıkan 3) Duygu, davranış vb.ni iradesiyle denetleyebilen (kimse) Bir … Çağatay Osmanlı Sözlük